وی افزود: «ایران تجهیزات به‌روز و اسکنرهای اشعه ایکس نصب کرده و به محموله‌های افغانستان ۳۰ درصد کاهش تعرفه بندری، ۷۵ درصد تخفیف در هزینه انبارداری و ۵۵ درصد تخفیف در هزینه پهلوگیری ارائه می‌دهد.»
سخنگوی وزارت صنعت و تجارت تأکید کرد: «امکانات بندر چابهار تأخیرها را کاهش داده و اطمینان ایجاد می‌کند که با بسته شدن مرزها، ارسال محموله‌ها متوقف نخواهد شد. بر اساس این گزارش، تغییر مسیر تجارت به چابهار اکنون به یک سیاست رسمی افغانستان تبدیل شده است.»
موانع و چالش‌های تجارت
عبدالصدیق جوینده، تحلیلگر امور اقتصادی، در مصاحبه با آوا گفت: «عمده‌ترین مشکلات تجارت با پاکستان تعرفه‌های بالا و روند پیچیده گمرکی است. هرگاه این مسائل حل شود، ایران می‌تواند جایگزین مناسب پاکستان شود.»
وی افزود: «به دلیل تحریم‌ها و نبود بانک مشترک، انتقال پول سخت و عمدتاً از طریق حواله سنتی انجام می‌شود و لازم است دو طرف برای حل این مشکل تلاش کنند. کمبود راه‌آهن، جاده‌های نامناسب، پایانه‌های مرزی ناکافی، بی‌ثباتی اقتصادی و محدودیت‌های سیاسی، روند طولانی مجوزها و نبود شفافیت از دیگر موانع تجارت با ایران هستند.»
نیازهای دوجانبه ایران و افغانستان
جوینده اظهار داشت: «افغانستان به ایران نیاز دارد، زیرا از این کشور انرژی (نفت، گاز و برق)، مواد غذایی، دارو و کالاهای صنعتی وارد می‌کند. از طرف دیگر، ایران راه وصل افغانستان به آب‌های آزاد از طریق بندر چابهار است و کشور محاط به خشکی افغانستان برای توسعه تجارت به این بندر نیاز دارد.»
وی ادامه داد: «ایران نیز به افغانستان نیاز دارد، زیرا افغانستان بازار مناسبی برای کالاهای ایرانی و منابع معدنی و سنگ‌های قیمتی برای صنایع این کشور فراهم می‌کند. همچنین با گسترش روابط اقتصادی، ایران می‌تواند نفوذ منطقه‌ای خود را تقویت کند.»
راهکارهای توسعه تجارت
این تحلیلگر اقتصادی خاطرنشان کرد: «غیر از چابهار، راه‌های دیگری نیز برای گسترش تجارت با ایران وجود دارد، از جمله: تکمیل خط آهن خواف–هرات و توسعه جاده‌ها برای کاهش هزینه حمل‌ونقل، ایجاد بانک مشترک یا سیستم مالی شفاف برای آسان شدن انتقال پول، کاهش تعرفه‌ها و ساده‌سازی روند گمرکی، سرمایه‌گذاری مشترک در معدن، انرژی، کشاورزی و صنایع تبدیلی، ایجاد مناطق آزاد تجاری در مرزها و برگزاری نمایشگاه‌های مشترک، استفاده از ظرفیت بندر چابهار برای صادرات و واردات افغانستان.»
